[Een korte serie over Plato: Plato wordt als filosoof vooral gekend om zijn leer van de ‘vormen’, de naar hem vernoemde relaties zonder seks, en zijn ideale filosofenstaat. Dit is jammer, want Plato’s filosofie gaat zoveel breder en dieper dan dat. In deze zestiendelige reeks bespreken we alle aspecten van zijn filosofie, ook en met name zijn politieke kritieken en psychologie. Het eerste deel is hier.]
Zoals eerder ter sprake kwam is Plato de meest invloedrijke filosoof uit de oudheid gebleken. Een van de redenen hiervoor is ongetwijfeld dat zijn filosofie zo goed in elkaar zit. Alle aspecten van Plato’s filosofie hangen met elkaar samen. Plato’s kritiek op verschillende politieke systemen loopt zoals we zagen parallel met zijn kritiek op de menselijke psyche. Plato’s ideale psyche hangt weer samen met zijn beeld van de vrijgemaakte geest. En de veronderstelde onsterfelijkheid van de geest correspondeert op zijn beurt met Plato’s denken over een hogere abstracte werkelijkheid.
[In deze serie behandelen we de Griekse sofisten. Deze Atheense relativistische filosofen werden vaak gezien als amorele profiteurs, en eigenlijk geen echte filosofen. Zeer onterecht: zij introduceerden de politiek in de filosofie, en namen vooruitstrevende relativistische standpunten in over taal en moraal die bijna postmodern overkomen. Reden genoeg om ze eens nader te bekijken. Het eerste deel is hier.]
We zagen dat onder invloed van met name Plato de sofisten de geschiedenis in zijn gegaan als immorele denkers. Dat het relativisme van de sofisten automatisch zou leiden tot moreel verval is echter geen onomstotelijke waarheid. Sofisterij leent zich wellicht goed voor immorele redeneringen zoals die van Callicles en Thrasymachos, relativisme kan ook dienen als filosofische basis voor de democratie, zoals we bij Gorgias en Protagoras zagen, en dat lijkt mij toch een staatsvorm die vanuit de moraal best goed te verdedigen is.
[In deze serie behandelen we de Griekse sofisten. Deze Atheense relativistische filosofen werden vaak gezien als amorele profiteurs, en eigenlijk geen echte filosofen. Zeer onterecht: zij introduceerden de politiek in de filosofie, en namen vooruitstrevende relativistische standpunten in over taal en moraal die bijna postmodern overkomen. Reden genoeg om ze eens nader te bekijken. Het eerste deel is hier.]
Uit het voorgaande volgt dat voor de sofist alles relatief is. Wat waar is, hangt af van het oordeel van de gemeenschap, en dat kan natuurlijk veranderen. Een gedachte die prima paste bij de democratische maatschappij van die tijd.
Wij gebruiken cookies op onze website, waarmee we uw instellingen en voorkeuren bij herhaald bezoek onthouden. Klikt u op “Accepteren”, om toestemming te geven voor het gebruik hiervan.
Deze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren terwijl u door de website navigeert. Hiervan worden de cookies die als noodzakelijk zijn gecategoriseerd in uw browser opgeslagen, omdat ze essentieel zijn voor de werking van basisfunctionaliteiten van de website. We gebruiken ook cookies van derden die ons helpen analyseren en begrijpen hoe u deze website gebruikt. Deze cookies worden alleen met uw toestemming in uw browser opgeslagen. U heeft ook de mogelijkheid om u af te melden voor deze cookies. Maar als u zich afmeldt voor sommige van deze cookies, kan dit uw browse-ervaring beïnvloeden.
Noodzakelijke cookies zijn absoluut noodzakelijk om de website goed te laten functioneren. Deze categorie bevat alleen cookies die zorgen voor basisfunctionaliteiten en beveiligingsfuncties van de website. Deze cookies slaan geen persoonlijke informatie op.
Alle cookies die mogelijk niet bijzonder noodzakelijk zijn voor het functioneren van de website en die specifiek worden gebruikt om persoonlijke gegevens van gebruikers te verzamelen via analyses, advertenties en andere ingesloten inhoud, worden niet-noodzakelijke cookies genoemd. Het is verplicht om toestemming van de gebruiker te verkrijgen voordat deze cookies op uw website worden geplaatst.
